De gemeenteraadsverkiezingen liggen ondertussen meer dan anderhalf jaar achter ons. Omdat N-VA geen vertrouwen had in een krappe meerderheid, veroordeelde zij zichzelf tot een coalitie met CD&V. Na weken onderhandelen bereikten zij uiteindelijk een akkoord om Zoersel samen te besturen. Ondertussen blijkt dat het eerder om een  verstandshuwelijk gaat dan om pure liefde. CD&V, die de burgemeesterssjerp moest afstaan aan N-VA, plooide zich terug op de bevoegdheden van haar schepenen en tracht op deze domeinen het beleid van de vorige legislatuur verder te zetten. Van coalitiepartners verwacht men dat ze ideeën en kritiek binnenskamers bespreken. In Zoersel echter niet. Zo bekritiseerde Jong CD&V enkele maanden geleden in de gemeenteraad openlijk het harde optreden van N-VA burgemeester Liesbeth Verstreken tegen enkele jonge fuiforganisatoren die zich niet hielden aan het opgelegde sluitingsuur. Op de gemeenteraad van 22 april viel een Jong CD&V raadslid N-VA schepen voor milieu Koen Paredaens aan. Reden: hij had nog geen initiatief genomen op haar vraag van vorig jaar om asbakken aan bushaltes te plaatsen. 'Ik hoop dan ook dat de schepen voor milieu onze vraag nu wel serieus zal nemen', kregen we van haar te horen. De schepen kwam niet verder dan te beweren dat dit niet de bevoegdheid is van de gemeente maar van De Lijn, wat pertinent onjuist is. Voorlopig houdt N-VA het nog bij het incasseren van de kritiek van haar eigen coalitiepartner in de gemeenteraad. Hoe lang duurt het nog voor N-VA openlijk reageert? Moeten wij dit verstaan onder goed bestuur? De volgende jaren beloven stormachtig te zijn voor de Zoerselse politiek. De kritiek van CD&V op de bestuursdaden van haar eigen coalitiepartner maakt alleszins duidelijk dat niet alleen Groen goede voorstellen van tafel geveegd ziet door N-VA.