En als je niet meer rijen kan? Dromen van een nieuw soort openbaar vervoer: flexibel, kleinschalig, oproepbaar en sociaal. Want misschien zorgt het ook voor nieuwe tewerkstelling. "

Overal 'lieveheersbeestjes'', klonk het enthousiast, nadat iemand tijdens een sociaal evenement die utopie uit de doeken deed.
Stel, je breekt je pols of een been, of je gestel wil niet meer mee. En degene waarop je altijd kon rekenen, moet uiteindelijk verstek geven. Is er dan nog iemand die je 'dragen' kan?
Want zo gaat het liedje verder

Bekend is de Minder Mobielen Centrale (MMC) die met zeer gemotiveerde vrijwilligers werkt. Maar die ook een inkomensgrens stelt ?begrijpelijk, ook al doet het iets af aan het probleem- en jammer, maar helaas: de MMC is overal al overbelast.

Per provincie vind je ook een Mobiliteitscentrale Aangepast Vervoer (MAV), een nog weinig bekend 0800-nummer dat vriendelijk voor je uitzoekt wie of wat je kan helpen als je niet meer kan trappen of stappen, niet over een eigen auto beschikt en openbaar vervoer te ver afgelegen is. Maar die je uiteindelijk ook niet meer kan aanraden dan een taxi. Een dure oplossing, niet overal voorhanden en nog altijd opererend zoals in de 'jaren stilletjes': telkens één klant van plaats A naar plaats B vervoerend.

Dit brengt me bij de talloze wagens met enkel een chauffeur. De omvang ervan drong tot me door toen ik mijn hoogbejaarde moeder jarenlang van Zoersel naar Mechelen voerde. Ik stond toen geregeld in een file met flink wat van die 'eenzitters'. Het maakte me gevoelig voor het probleem dat ik hiervoor aankaart.

Mijn utopie bestaat erin dat, terwijl de overheid het reguliere tram-, bus- en metrovervoer versterkt, er ook een fijnmazig net van betaalbare taxi's zou ontstaan dat kriskras meer mensen tegelijk kan bedienen. Ouderen die min of meer in dezelfde richting een lift zoeken. Taxi's die ook aangeven of er nog een plaats vrij is, die je makkelijk kan oproepen of onderweg aanhouden. Die je voor een schappelijke prijs een eind meenemen. Of die misschien je boodschappen kunnen thuisbrengen, of (met een aanhangwagentje) je eenmalig afval naar het containerpark kunnen voeren.

En ook dit is nog een 'ruw' idee: 't zou fijn zijn mochten slimme mensen de baten inzake werkgelegenheid en het break-evenpoint onderzoeken?

De auto, nog altijd een capsule van privévrijheid, kan ?emotioneel neutraler dan nu- een gewoon gebruiksvoorwerp worden. Auto's zijn een zegen van de moderniteit. Het zou nog mooier zijn, mochten we ze gedeeld en met meer ratio inzetten.

Laetitia Jansseune

Streamer: Mijn utopie bestaat erin, dat er ook een fijnmazig net van betaalbare taxi's zou ontstaan dat meer mensen tegelijk kan bedienen.